Akil hastanesinde kalan o sarisin, zayif kiz akordeonunu calarken hep askini düsünüyormus meger. Caldigi bütün parcalari onun hayaline adiyormus. Gözlerinden anlamistim zaten. Baska türlüsü mümkün degil. Insanin ancak aski icin sarki söylerken gözleri bu kadar parlar. Hele bu kadar solgun bir yüzle sarki söylerken birden degisiveriyorsa… Bir enstrüman calmayi sirf bunun icin isterdim. Biliyor musun sonbahar gelince Istanbul susuyor bazen. Bu sehir sustugunda en cok martilar hüzünlenir.
ISBN: 978-975-996-116-9